Χαίρετε χαίρετε ! Είμαστε τα δύο κορίτσια, η Ευθαλία και η Ειρήνη, που είχαμε την χαρά
και την τύχη να συμμετάσχουμε στο εθελοντικό πρόγραμμα «Youth for Youth», στο
Domzale της Σλοβενίας, για λίγο παραπάνω από ένα μήνα! Μικρό το χρονικό διάστημα,
αλλά οι εμπειρίες αμέτρητες! Μπορεί να μην καταλάβαμε ποτέ πήγαμε και πότε γυρίσαμε
αλλά καταλάβαμε πόση αξία έχει η εθελοντική εργασία και το να δημιουργείς κάτι
καινούργιο όντας μέρος ενός συνόλου!

Εμένα (Ειρήνη) το EVS ή ESC πλέον, με βρήκε σε μια
μεταβατική περίοδο της ζωής μου. Δούλευα, αλλά έψαχνα μια αφορμή για να σταματήσω
και να κάνω ένα από τα όνειρα μου πραγματικότητα. Γιατί η εθελοντική εργασία στα
πλαίσια ενός EVS ήταν κάτι που ήθελα να κάνω από τότε που ανακάλυψα τα προγράμματα
κινητικότητας και τους οργανισμούς Νεολαίας που ασχολούνται με αυτά! Και να που ήρθε
η ώρα να γίνει κι αυτό. Κάθε πράγμα στον καιρό του δεν λένε; Ε, ισχύει!
Εμένα (Ευθαλία), μια μέρα του Μαρτίου μου ήρθε ειδοποίηση από την σελίδα του Υou Ιn
Εurope στο facebook για εθελοντικό πρόγραμμα στη Σλοβενία με θέμα το street work για
1 μήνα με όλα τα έξοδα πληρωμένα και επιπλέον θα μας έδιναν και χρήματα στο χέρι για
να βγάλουμε τους καφέδες μας. Ε λέω, δεν έχω να χάσω τίποτα να δηλώσω εξάλλου μόλις
ορκίστηκα και η αναζήτηση εργασίας μπορεί να περιμένει για ένα μήνα..
Έτσι, ξεκίνησε και για τις δύο το μακρύ ταξίδι ως την Λιουμπλιάνα, μετά ως το Domzale και
έπειτα ως το χωριό Dob όπου και ήταν το hostel που θα μέναμε. Fun fact: Υπάρχει με το
ίδιο όνομα ένα μέρος, οπού είναι μια φυλακή της Σλοβενίας και όταν ρωτούσαμε τους
ντόπιους πως μπορούμε να φτάσουμε στο Dob, μας κοιτούσαν περίεργα! 😛
Φτάνοντας εκεί μας υποδέχτηκαν άλλοι 9 συμμετέχοντες από Γαλλία, Ιταλία , Πολωνία,
Ισπανία αλλά και από την Γεωργία και ένας οργανισμός πολύ φιλικός και φιλόξενος! Οι
υπεύθυνοι ήταν απίστευτα συνεπείς, φρόντιζαν να τα έχουμε όλα, να μας βοηθάνε σε ότι
θέμα προέκυπτε, να μας εξηγούν ξανά και ξανά ότι δεν καταλαβαίναμε και να μας
παρέχουν τα πάντα για τη δραστηριότητες που θέλαμε να κάνουμε. Το θέμα με το οποίο
ασχοληθήκαμε ήταν το street-based youth work, για το οποίο έφεραν ειδικούς που
δούλευαν χρόνια πάνω σε αυτό, να μας εξηγήσουν περί τίνος πρόκειται, τι θα κάναμε εμείς
και πως θα το κάναμε. Συγκεκριμένα, εκεί που βλέπαμε να είναι παρέες νέων ή και
μεμονωμένα άτομα, τους προσεγγίζαμε και κάνοντας συζήτηση μαζί τους, μαθαίναμε που
συχνάζουν, τι τους αρέσει να κάνουν, αν έχουν κάποιο παράπονο ή επιθυμία από τη
κοινότητα, τους προβληματισμούς που έχουν ευρύτερα για τη ζωή τους και ανάλογα
οργανώναμε δραστηριότητες, φεστιβάλ, προγράμματα τα οποία ανακοινώνονταν μέσω
ίντερνετ, από στόμα σε στόμα ή με φυλλάδια και έτσι είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν
κάτι διαφορετικό. H προώθηση των δραστηριοτήτων μας πήγε σε άλλο επίπεδο, όταν
ξυπνήσαμε αξημέρωτα και ετοιμάσαμε καφέ, κουλουράκια και προωθητικό υλικό και
εμφανιστήκαμε στις 6 το πρωί στον σταθμό των τρένων οπού ενημερώναμε για τις δράσεις
μας. Μέχρι και e-mail δεχτήκαμε από άτομα που ήταν στο σταθμό, που μας έλεγαν ότι τους
φτιάξαμε τη μέρα! Η ευχαρίστηση μεγάλη!

Οι συνεθελοντές μας ήταν απίστευτα παιδιά, φιλότιμα, που νοιάζονταν και δούλευαν με
μεράκι για το πρόγραμμα, σέβονταν τις ιδιαιτερότητες του καθενός ιδιαίτερα με τα
αγγλικά, που ακόμα κι αν δεν είχαμε τόσο μεγάλη ευχέρεια στο να τα μιλάμε, δεν έκαναν
ποτέ αρνητικό σχόλιο γι αυτό. Όλοι τόσο διαφορετικοί αλλά καταφέραμε να συνυπάρξουμε
για πάνω από 1 μήνα, σχεδόν 24 ώρες το 24ωρο μαζί, να συνεργαστούμε άριστα και να

έχουμε ένα αντίκτυπο εν τέλει στην τοπική κοινωνία. Είχαμε δημιουργήσει, από ένα σημείο
και μετά, τον δικό μας κώδικα επικοινωνίας, με τα inside jokes να δίνουν και να παίρνουν,
τις φάρσες , τα αυτοσχέδια παιχνίδια και τα μπουγελώματα, τα διαπολιτισμικά δείπνα με
όλων των λογιών φαγητά, τα μπάρμπεκιου, τις βραδινές ταινίες στο σαλόνι μας, τα
απίστευτα μπέργκερ που τρώγαμε δίπλα στο χοστελ, τα ομαδικά ψώνια στο σούπερ
μάρκετ, τα τραγούδια ορόσημο (Alejandro, Shallow..), τις επικές ατάκες ,την ξάπλα κάτω απ
τον νυχτερινό ουρανό, τους ατέλειωτους ποδαρόδρομους, ακόμα και την καθημερινή, και
μη εξαιρετέα γυμναστική στο γυμναστήριο του hostel! Βαλθήκαμε όλοι να γίνουμε fit μετά
τις κρεπάλες 😛
Οι δραστηριότητες που κάναμε κατά τη διάρκεια του προγράμματος πάμπολλες! Όταν μας
το επέτρεπε ο καιρός δηλαδή… Τις πρώτες εβδομάδες κοντέψαμε να πιάσουμε μούχλα απ’
τη βροχή! Αλλά και πάλι ήταν κάτι ακόμα για να συζητάμε και να γελάμε με τα παιδιά! Με
το που εμφανίστηκε ο ήλιος ξεχυθήκαμε στα πάρκα και στους δρόμους και αρχίσαμε τα
παιχνίδια! Από μπάσκετ και ποδόσφαιρο μέχρι τεράστιες φούσκες με σαπούνι και νερό,
εργαστήρια μουσικής και χορού, γκράφιτι, πόλεμος με νερομπαλονάκια και τρίλιζα στο
έδαφος. Γινόμασταν με μιας πάλι μικρά παιδιά και το διασκεδάζαμε με την ψυχή μας!
Βέβαια όλα αυτά που διοργανώναμε τα συγκεντρώναμε και τα γράφαμε με αναλυτικές
λεπτομέρειες που θα έμεναν στο αρχείο του Center Za Mlade Domzale, του οργανισμού
που μας φιλοξενούσε. Εκεί μαζευόμασταν καθημερινά και οργανωνόμασταν. Ακόμα,
παίζαμε με τα παιδιά που πήγαιναν εκεί μετά το σχολείο τους, κάθε είδους παιχνίδι:
ποδοσφαιράκι, πινκ-πονκ, μαξιλαροπόλεμο, βελάκια, παιχνίδια γνώσεων ακόμα και
«Zombie Apocalypse» που τα ξετρέλανε!

Δεν έλειψαν βέβαια και οι εκδρομές! Κάθε σαββατοκύριακο πηγαίναμε και σε κάποια
διαφορετική πόλη της Σλοβενίας! Είχαμε την ευκαιρία να την εξερευνήσουμε σε μεγάλο
βαθμό! Σαν χώρα είναι πεντακάθαρη, με φιλικούς ανθρώπους έτοιμους να σε βοηθήσουν
ανά πάσα στιγμή, όμορφα καταπράσινα τοπία και μαγευτικές λίμνες. Ακόμα και το πρώτο
μας μπάνιο στη θάλασσα, εκεί το κάναμε (Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει!!!!). Επίσης, έχουν
πάρα πολλούς τρόπους μεταφοράς από μέρος σε μέρος και πολύ οικονομικούς. Πολύ
περιποιημένη χώρα! Εκεί είδαμε και τις πιο παράξενες ράτσες σκυλιών αλλά μας έκανε
εντύπωση και πόσο αραιοκατοικημένη είναι σαν χώρα. Με πληθυσμό μόλις 2 εκατομμύρια
και με την πρωτεύουσα να αριθμεί ούτε 300.000 κατοίκους, σου κάνει εντύπωση όταν
κυκλοφορείς στο δρόμο. Για διασκέδαση βέβαια στην Λιουμπλιάνα οι επιλογές αρκετές, με
την καλύτερη, να απολαμβάνεις κρύες Σλοβένικες μπύρες δίπλα στο ποτάμι. Βέβαια δεν θα
μπορούσαμε παρά να πάμε και σε διάφορα πάρτι εθελοντών από άλλα project και να
γίνουμε όλοι μια μεγάλη πολυπολιτισμική παρέα! Φιλάκια από την γεωργιανή συμμορία,
την γαλλικό σύνδεσμο, την ισπανική οργάνωση , την ελληνική μαφία, την θεία Asia και τη
Scilla!
Τι αποκομίσαμε από όλο το πρόγραμμα; Δεξιότητες, γνώσεις, κριτική σκέψη, οργάνωση του
χρόνου και του χώρου μας, διεύρυνση των οριζόντων μας, υπομονή και επιμονή
ανεπανάληπτες εμπειρίες, γέλια, μύες ,κιλά, φίλους και μια πολυπολιτισμική οικογένεια!
Έχουμε τόσα να αναπολούμε σκεπτόμενες αυτές τις βδομάδες εκεί… Και γυρνώντας από
ένα τέτοιο πρόγραμμα, μπορεί να μην συνειδητοποιείς αμέσως ότι κάτι έχει αλλάξει αλλά
σίγουρα δεν είσαι ποτέ πια ίδιος. Βλέπεις πως ο κόσμος σου αλλάζει προς το καλύτερο όταν
κι εσύ προσπαθείς, συμμετέχεις, όταν παίρνεις πρωτοβουλίες, όταν ρισκάρεις, όταν βοηθάς,
όταν μάχεσαι για ένα καλύτερο αύριο. Γιατί αυτά που διαδραματίστηκαν στη Σλοβενία
μπορεί να πέρασαν αλλά δεν τελείωσαν, έχουν μια συνέχεια, έναν αντίκτυπο, τόσο στην
τοπική κοινωνία, όσο και στον κάθε έναν από τους εθελοντές και μακάρι και σε σένα που
διαβάζεις αυτό το άρθρο. Δεν μπορούμε να σκεφτούμε πιο κατάλληλη φράση από το «Γίνε
η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο». Την επόμενη φορά που θα ταλαντεύεσαι για τον
αν πρέπει να πας σε κάποιο ESC, μην το πολυαναλύσεις, πήγαινε και δε θα χάσεις!
Ευχαριστούμε τον οργανισμό You In Europe που μας επέλεξε να είμαστε μέρος αυτού του
προγράμματος και ευχόμαστε να ενημερωθεί όλος ο κόσμος για αυτά τα προγράμματα και
να συμμετάσχει ενεργά σε αυτά!

Živijo, hello!! We are the two girls, Efthalia and Eirini, that were lucky enough to participate in the ESC project “Youth for Youth”, in the city of Domzale, in Slovenia, for just over a month. Although the time we stayed there was not that much, our adventures were numerous! Even though we didn’t realize how quickly the time went by, we most definitely understood the value of voluntary work and creating something new while being part of a team. For me (Eirini) that period in my life before filling the application for the project , was kind of transitional. I was working, but at the same time I was looking for a motive to quit and make one of my dreams come true! Participating in an EVS project was truly something I wanted to do since I discovered youth exchanges and NGO’s that are involved in projects like that. It was the right time to do it! People often say that there is the right time and place for everything and for me it was a perfect timing!

Me (Efthalia) one random day during March, I saw in the facebook page of “You in Europe” that there was a very interesting voluntary project in Slovenia in the field of street work for one month, with all expenses covered and moreover the hosting organization would give us some money for our everyday expenses. So, I thought I had nothing to lose, after all I had just graduated from university and Ι could postpone for a little bit the pursuit of a job.

So, the long journey started for the both of us first to Ljubljana, then to Domzale and finally to the village of Dob where there was the hostel we would stay. Fun fact: There is a place in Slovenia with the same name (Dob), that is a prison, so when we were asking for directions to Dob people stared at us in a very strange way!

When we got there, 9 people from different countries (France, Italy, Poland, Spain and Georgia) where waiting for us as well as people from the youth center Za Mlade Domzale, who were really friendly and hospitable. The coordinators of the project were extremely punctual, they made sure that we had everything we needed, helped us overcome every issue that occurred, explained again and again things we didn’t understand and also provide us with all the materials we needed for our activities. The main subject we were occupied with, was street-based youth work, for which experienced people explained to us what is it about, what we were going to do and how. Specifically, when we were noticing a group of  young people or teenagers that were alone we approached them and by discussing with them we learnt where they usually hang out, what they like to do, if they have any complaints or ever wishes for the community, their thoughts generally for their lives and based on all of these things we organized activities, festivals, projects that we made known in the local people through internet, mouth to mouth, or with brochures and so everyone got the chance to participate in something different. The best promotion we did was one day that we woke up before sunrise prepared coffee, cookies and promotional material and showed up at 6 am in the train station where we informed people for our activities. So when we received an e-mail from people where that morning at the train station, saying that we made their day our fulfilment was major.

The other volunteers were just the most amazing guys, really caring and hard-working, committed in the project, respectful for each and every one of us and even if we couldn’t speak English perfectly, they never made a negative comment about that! Each of us was so different but we still managed to coexist for more than a month, almost 24h/day, cooperate excellently and finally have an impact in the local community. We had created after a certain point our own code of communication, a lot of inside jokes, pranks, improvised games, water balloon games, intercultural dinners with a wide selection of dishes, barbeques,movie nights in our living-room, the tastier, group shopping in the supermarket, the songs that will always stay in our minds (Alejandro, Shallow…),the legendary phrases (purple boy, did not understood nothing, floor is lava),  lying under the night sky to watch the stars, non-stop walking from the youth center to the hostel, even the daily exercise in the gym! We tried to become more fit after eating all this ‘healthy’ food 😛

The activities we did during the project were numerous! Of course, when the weather allowed us to do so! During the half days of the project the rain wouldn’t stop! We almost got mold! But it was still something to talk about and laugh we the other volunteers. So when the sun appeared, we rushed to the parks and streets and we started playing all kind of games, basket, football, giant bubbles with soap and water, music and dance workshops, graffiti, water balloon war and tic-tac-toe! Instantly we felt like little children and had the fun of our lives! Afterwards, we gathered all the activities we organized and wrote a detailed description to be kept in the archive of Center Za Mlade Domzale. Everyday we went in CZM and made our preparations. What’s more we played with children that gathered there after school, all kinds of games: table tennis, table football, pillow fight, darts, educational games and even Zombie Apocalypse which thrilled them!

Of course, we wouldn’t miss going on excursions! Every weekend we visited a different part of Slovenia We had the chance to explore many cities and villages. The streets of the country are very clean, inhabitants really friendly and polite, beautiful sceneries, mountains and valleys and breathtaking lakes. We even swam in Slovenian sea! Furthermore, there are a lot of ways of transport from place to place which are also very affordable. We even saw there the rarest dog breeds, but we were also impressed of how scarcely inhabited it is.    The population of Slovenia is only 2 million and, in the capital, they live less than 300.000 people, so it strikes you how few people you see when you walk in the streets. There are many ways to have fun in Ljubljana! The best one is to enjoy a cold Slovenian beer by the river. Of course, we joined a lot of parties organized by volunteers in other projects and we became a big multicultural group in the end! Many kisses from Georgian gang, French connection, Spanish pandilla, Greek Mafia, Aunt Asia and Scilla.

One could ask, what did you gain from this project? Skills, knowledge, critical thinking, learnt how to organize time and place, broadened our horizons, patience and persistence, unforgettable experiences, laugh, muscles, kilograms, friends and a multinational family! There are so many things to remember when we think all these weeks in Slovenia… When you return from a project like that you may not realize instantly that something has changed but certainly you are not the same person. You can see that your world changes and turns into a better one when you try, take part, take initiatives, risk, help, fight for a better future. All the incidents that happened in Slovenia may be in the past but they are not over because there is a continuation, an impact not only in the local community but also on every volunteer and hopefully to you that you read now that article. We can’t think of a more suitable phrase than “Be the change you want to see in the word”. Next time you are wondering if you should join European Solidarity Corps, don’t overthink, just do it!

We would like to genuinely thank the organization You in Europe that chose us to be part of this project and we wish that everyone will be informed for projects like this and have an active participation! Hvala lepa!