Υπέροχος Μαϊος, λοιπόν και εμείς επιλεχθήκαμε για να επισκεφτούμε την υπέροχη Λισαβώνα, με τους υπέροχους κατοίκους της για ένα μοναδικό σεμινάριο εν ονόματι «Παιδαγωγική έκτακτης ανάγκης» (Emergency Pedagogy).

Το πρόγραμμα φαινόταν πολλά υποσχομενο, γεμάτο και συναρπαστικό από την πρώτη κιόλας ημέρα. Και δεν πέσαμε έξω! Τα οφέλη πολλά και οι εμπειρίες μοναδικές…Μέσα από το πρόγραμμα καταφέραμε να διευρύνουμε τις διαπολιτισμικές μας αξίες ακούγοντας τις προσωπικές αφηγήσεις των προσφύγων για όλες εκείνες τις δύσκολες στιγμές  που έζησαν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους αλλά κι αυτές που ακόμη έχουν να αντιμετωπίσουν. Έτσι το πρόγραμμα ενίσχυσε την ευαισθητοποίησή μας πάνω σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και ταυτόχρονα ενισχύθηκε η ομαδικότητα και η συνεργατικότητα μας μέσω της συνύπαρξής μας για 8 ημέρες κάτω από την ίδια στέγη αλλά και μέσω της κοινής μας δουλειάς κατά τη διάρκεια των workshops. Ειδικότερα στα workshops αποκτήσαμε μοναδικές και ιδιαίτερες πρακτικές γνώσεις,  από ειδικούς της Emergency Pedagogy. Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός πως είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε τις διαλέξεις του ιδρυτή της Emergency Pedagogy,Bern Ruff, ο οποίος δε δίστασε να μας παρουσιάσει και το έργο της οργάνωσης σε όλο τον κόσμο. Μας δόθηκε η δυνατότητα να έρουμε σε επαφή με διαφορετικές χώρες και κουλτούρες και όχι μόνο με τις χώρες που συμμετείχαν στο σεμινάριο (Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Σλοβενία, Ρουμανία, Νορβηγία, Γερμανία) αλλά και με πρόσφυγες από τις χώρες της Μέσης Ανατολής καθώς και με την ξεχωριστή τοπική κουλτούρα, να γευτούμε τα υπέροχα φαγητά της, να γνωρίσουμε και να συνομιλήσουμε με τους ντόπιους.

Ιδιαίτερα μας ευχαρίστησε το γεγονός πως η τοπική οργάνωση με την οποία συνεργαστήκαμε αλλά και που μας φιλοξένησε “Spin Association” παρέχει ουσιαστικό έργο στην πολυπολιτισμική τοπική κοινότητα “Bairro Padre Cruz”, την οποία έχει αναδείξει προσφέροντας παράλληλα θέσεις εργασίας στους κατοίκους της. Ακόμη, το σεμινάριο μας έδωσε τη δυνατότητα να αναπτύξουμε σχέσεις με καινούριους ανθρώπους από διάφορους επαγγελματικούς τομείς (κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι, δάσκαλοι, νηπιαγωγοί) ενισχύοντας τα συναισθήματα της αποδοχής της διαφορετικότητας και παρέχοντας τη δυνατότητα να ανταλλάξουμε ιδέες και πρακτικές. Είχαμε την ευκαιρία να γνωστοποιήσουμε και να δείξουμε στους υπόλοιπους συμμετέχοντες τις δικές μας δραστηριότητες αλλά και αυτοί τις δικές τους διευρύνοντας κατ’αυτόν τον τρόπο τις πιο εναλλακτικές παιδαγωγικές μεθόδους που μπορούν να εφαρμοστούν σε παιδιά και νέους έπειτα από ακραίες καταστάσεις όπως μια μεγάλη φυσική καταστροφή ή ένας πόλεμος. Στόχος των πρακτικών είναι να απελευθερωθούν τα παιδιά από την τραυματική εμπειρία, να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να ξεπεράσουν το γεγονός.

Μέσα λοιπόν, σε αυτό το χρονικό διάστημα καταφέραμε να αναπτύξουμε στενές σχέσεις με τόσους πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, να μάθουμε καινούριες πρακτικές μεθόδους, ιδιαίτερα χρήσιμες για τη δουλειά μας, να διευρύνουμε τις γνώσεις μας, να γευτούμε καινούριες «κουζίνες», να δούμε εκ των έσω νέες κουλτούρες, νέα μέρη, να γνωρίσουμε την πανέμορφη πόλη, με την παραδοσιακή της μουσική, γνωστή ως “Fado”, να επισκεφτούμε μουσεία και μνημεία πολιτισμικής κληρονομιάς και να περάσουμε μοναδικές στιγμές που όλοι θα θέλαμε να ξαναζήσουμε. Όλοι και όλες μας, εμπλουτίσαμε τα προσόντα μας, μα πάνω απ’όλα γεμίσαμε τις συναισθηματικές, κοινωνικές, γνωστικές, πολιτισμικές μας βαλίτσες.
Με πολλή πολλή αγάπη
Δανάη
Ματίνα
Μυρτώ