Για αμέτρητους λόγους η εργασία στο χώρο της αναπηρίας μπορεί να είναι μοναχικός δρόμος. Όταν ωστόσο βρεθείς σε μία κωμόπολη της Πολωνίας μαζί με 20 ακόμα άτομα που δίνουν τις ίδιες μάχες , με ιδέες και αξίες κοντά σε εκείνες που πάντα ελπίζεις πως θα καταφέρεις να μεταφέρεις και σε άλλους, τότε η μοναξιά εξαφανίζεται και τη θέση της παίρνει μία ελπίδα για νέες ευκαιρίες. Για δέκα ημέρες βρεθήκαμε στο Σεπόλνο Κραιένσκι στο contact making event που διοργάνωσαν ο Ντάνιελ και η Ιέβα. Ήρθαμε σε επαφή με οργανισμούς και φορείς που δουλεύουν με άξονα την κοινωνική ένταξη των ανθρώπων με αναπηρίες από πολλές διαφορετικές γωνίες. Δουλέψαμε πάνω στη δημιουργία νέων προγραμμάτων ανταλλαγής νέων στα οποία οι συμμετέχοντες με αναπηρίες δεν είναι η μειοψηφία αλλά ο βασικός πληθυσμός. Προβληματιστήκαμε και μοιραστήκαμε τις απόψεις μας απαντώντας σε ερωτήσεις όπως “πώς σου αρέσει να περνάς μία βροχερή ημέρα;” και “ποια τα πιθανά ρίσκα κατά το ταξίδι ενός χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου και πώς μπορούμε να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι”.  Γράψαμε, ζωγραφίσαμε, χορέψαμε, μιλήσαμε, τραγουδήσαμε και συνεργαστήκαμε με μοναδικό στόχο να γνωρίσουμε νέες θεωρήσεις του κόσμου και των μεθόδων που μπορούμε να αξιοποιήσουμε για να φτιάξουμε ένα κόσμο λίγο καλύτερο.

Σε αυτή την συνάντηση, ταιριάξαμε όλοι κομμάτια των γνώσεων μας σαν ένα παζλ και ήταν ένας τρόπος για να διαπιστώσουμε πόσο εύκολα μπορούμε να προσπεράσουμε κάποια πράγματα που για εμάς παραμένουν κεκτημένα, ενώ για άλλους δεν είναι. Είδαμε πόσο εύθραυστη είναι η ανθρώπινη ακεραιότητα και πόσο γρήγορα μπορεί να μετατραπεί σε έναν άγονο ανταγωνισμό, μέσω απλών μέσων χειραγώγησης, τα οποία συναντάμε καθημερινά. Παρολαυτά, με γέμισε ελπίδες και έμπνευση, καθώς είδα πως υπάρχουν πολλοί ηπερ-ήρωες τριγύρω στον κόσμο και η υπερδύναμη τους είναι –κυρίως- οι κοινωνικές τους ευαισθησίες.

Συνιστούμε να δοκιμάσετε Πιερόγκι, να εξερευνήσετε την εφαρμογή Kahoot και να γνωρίσετε λίγο καλύτερα φίλους και γνωστούς παίζοντας “Ask to break the Ice“.

Αριάδνη Γραμμένου, Βαλεντίνη Παπαθανασίου, Δήμητρα Γώγου.

For countless reasons, working in the field of ​​disability can be a lonely road. However, when you find yourself in a small town in Poland, along with 20 other people who are fighting for the same things, having ideas and values ​​close to those you have always hoped you can manage to instill in others, then loneliness disappears and gives place to hope for new opportunities. We spent ten days in Sepolino Kreenski at the contact making event organized by Daniel and Ieva. We came in contact with organizations and institutions working on the social inclusion of people with disabilities from many different parts of the world. We worked on creating new youth exchange programs where participants with disabilities are not the minority but the vast majority. We discussed and shared our points of view while answering questions such as «how do you like spending a rainy day?» and «what are the possible risks for a wheelchair user’s journey and how can we be better prepared?» We wrote, painted, danced, talked, sang and collaborated with the sole purpose of getting to know new world views and methods we can use to make the world a better place to live in.

During this meeting, we all fit our pieces of knowledge like a puzzle, and it was a way to realize how easily we can overcome certain things that we take for granted, while others do not. We understood how fragile human integrity is and how quickly it can turn into fruitless competition, through simple means of manipulation, which we encounter on a daily basis. Nevertheless, I was overwhelmed with hope and inspiration, as I realized that there are many superheroes around the world and their superpower is – above all – their social sensitivities.

We recommend that you taste Pierogi, explore Kahoot application and get to know friends and acquaintances better by playing «Ask to break the Ice».

Ariadni Grammenou, Valentini Papathanasiou, Dimitra Gogou.