Ήταν ένα κρύο απόγευμα του Μάρτη, όταν, τελικά, αποφάσισα να υπογράψω το συμβόλαιο και να φύγω ως εθελόντρια στο Αράντ, μια όμορφη πόλη της Ρουμανίας. Πάντοτε συμμετείχα σε εθελοντικές δράσεις στην Ελλάδα. Η ιδέα όμως του να ζήσω σε μία άλλη χώρα και να εργαστώ παράλληλα πάνω στο πεδίο που με ενδιέφερε, στην περίπτωση μου, στην ειδική εκπαίδευση, γύριζε στο μυαλό μου για καιρό. Στην αρχή ήμουν λιγάκι αγχωμένη γιατί γνωστοί και φίλοι, με λίγες εξαιρέσεις, μου έλεγαν, «πού θα πας; η Ρουμανία είναι ε πικίνδυνη χώρα…» και πολλά άλλα. Πάρα αυτά αποφάσισα να πετάξω για την Βουδαπέστη και από εκεί με λεωφορείο στο Αράντ, και πήρα την πιο σωστή απόφαση. Έτσι λοιπόν ξεκινάει ένα υπέροχο οκτάμηνο ταξίδι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Θα έλεγα πως ήταν η πιο δημιουργική και παραγωγική περίοδος. Έκανα πολλούς φίλους και μάλιστα πραγματικούς. Το να είσαι έξω από την ζώνη ασφαλείας σου σε κάνει πιο δυνατό και σε φέρνει πιο κοντά με τους ανθρώπους γύρω σου. Είστε όλοι εκεί για τον ίδιο σκοπό, για να προσφέρετε, να γνωρίσετε καλύτερα τον εαυτό σας και να ανακαλύψετε τον κόσμο. Προσωπικά, πέρασα υπέροχα κατά την διάρκεια του evs, δούλευα στο ειδικό σχολείο της πόλης και στον σύλλογο τυφλών. Διοργανώσαμε με τους συναδέλφους εθελοντές πολλά event για να ευαισθητοποιήσουμε την τοπική κοινότητα σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με προβλήματα όρασης, συγκεντρώσαμε χρήματα για τα παιδιά του ειδικού σχολείου, τα οποία μας λάτρεψαν και εμείς με την σειρά μας τα αγαπήσαμε. Συγκατοίκησα με τους λατρεμένους μου Dogucan και Σεβί, γίναμε μια οικογένεια, με εμένα βέβαια να υποδύομαι τον ρόλο της μαμάς και να τους κυνηγάω να πλύνουν τα πιάτα τους, γεύτηκα παραδοσιακά πιάτα από την Τουρκία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Γαλλία, την Ιταλία (όχι άλλη μακαρονάδα!!!!) την Αρμενία, την Ιορδανία, την Ρουμανία. Επίσης, κατά την διάρκεια του evs είχα ελεύθερο χρόνο και ταξίδεψα πολύ τόσο στη Ρουμανία όσο και στις κοντινές χώρες, το Αράντ βρίσκεται σε κομβικό σημείο για ταξίδια στη βόρεια Ευρώπη και στα Βαλκάνια. Δεν θα γράψω άλλα, θέλω όμως να σας γράψω τον τελικό συλλογισμό μου μετά την λήξη του προγράμματος. Με λίγα λόγια, το γεγονός ότι έρχεσαι τόσο κοντά με κόσμο από κάθε γωνία της γης σε κάνει να συνειδητοποιείς ότι όλοι μας, όλη η γη, είμαστε μια οικογένεια, χωρίς χρώματα, χωρίς θρησκείες, χωρίς εχθρότητες, και ότι αν προσπαθήσουμε όλοι μας, μπορούμε να αλλάξουμε πολλά πράγματα. Σας προτείνω φίλοι μου, αν σκέφτεστε να κάνετε evs, μην το σκέφτεστε άλλο, ΤΟΛΜΗΣΤΕ ΤΟ, ΤΩΡΑ!!!!

Υ.Γ Η Ρουμανία φίλοι μου, δεν είναι τρομακτική όπως μπορεί να νομίζεις, είναι μια πανέμορφη χώρα με πολλούς θρύλους και παραδόσεις, απέραντα βουνά, πανέμορφες λίμνες, ποτάμια, καταρράκτες και πανέμορφες τσιγγάνες με φούστες κλαρωτές και όμορφα μακριά μαλλιά.

Ελένη Τασοπούλου